Nefesimiz Nefes Aşkın ŞarabınYangınlar üstüne dönüp de gidende Bir yudum su feryadın isyanında içende Ağ olup örümceğin yuvasını yapanda Yolumuz yoldu tozun toprağın Düşüp de diz çökenin Ak elleri karaya sözün özünden cayanda İçli içli çalıp sazı yürekten bir parça koparanda Dalında gül olup dikeninde kan dökende Örse çekiç vurup ruhun ışığını kıranda Nefesimiz nefes aşkın şarabın Tadıp da sarhoş gezenin Kalpten dile döküp de inkâr edende . . . b@r@n |
sevgilerle........!!!!!