gök tepeler gibi duruşun..
sana geliş arzusu duyduğum akşamlar
gök tepeler gibi duruşun beni savurur sen gibi aşikarı gözden ne saklar alnının vüsati göz bebeğime vurur körfezde bir koy kadar sakin ve ılıktı bana ses verdiğin anda şarkılar kibrinin dalgaları o körfezi yıktı paramparça demirlenen sevdalı kayıklar dudağında günün rengi kan kırmızıydı yüzer tablomda tüm esrarı kulaç kulaç adının resmi bile bana kalp sızısıydı fırçasında şairin kelimeden bir tel saç gönül tekneme yüklediğim hüsranları gittiğinin yıl dönümü gözümden döküyorum teknemin yüzdüğü bu keder damlaları etten bir ben gibi göğsümden söküyorum...3ekimcuma...istanbul-etiler |