TOPRAĞIMA HÂTIRA...Baba Benim senin gibi olmamı bekleme. Ben senin gibi çocukluğumu Fındık bahçelerinde, mısır tarlalarında yaşamadım. Kömüşlerin peşi sıra dolaşmadım çayırlarında. Pirince gidince anam Kardeşlerime ben bakmadım. Avluda buzağılar, tavuklar, kazlar arasında Ekmeğimle dolanırken Bir çomak bulup toprakla oynamadım. Tahta bir evde uyumadım Aralarından yıldızları seyredip Ay’ı görmeye çalışarak, Ve sabahları, Dışarıda yatmış gibi serin havaya uyanmadım. Anam kuyudan su çekmedi merdanesini çevirip Ben taşımadım mutfağa, ayak yoluna, Sabahları kümese koşup Gece tilkinin boğduğu tavukları toplamadım. Uzun merdivenle ceviz ağacına çıkmadım, Kabuk soymaktan acımadı ellerim, kararmadı da... Gözüne dal girdiğinde buzağının yanında değildim baba!… Üç taneden sonra beş kardeşimi ben büyütmedim Bulamaç hazırlamadım onlara, altlarını değiştirmedim Bir tek “lastiği” tanımadı ayaklarım Ayakkabı diye… Yeni alfabenin öğretilmesinde köyde okul olmadığından Yaşadığım ev, okul olarak kullanılmadı. Muallimi çay içmedi sofada Yemeğini anamın hazırladığı siniden yemedi Avlusunda dolanan olmadı hava almalarında… Ah babam… Okumak istediğim için saatlerce yol yürümedim... Hiç sol elimle yazmadım ve Sırf bu yüzden cetvelle vurmadı öğretmenim. İki kardeşimi kaybetmedim biri on yedi, biri on sekiz yaşında Tetanozdan ve arı sokmasından… Ruslar işgâl ettiğinde köyü bir kenarda ağlayan, Öldürmeye kıyamayıp, eline ekmek verip sevdikleri /Tek sağ kurtulan/ “9” yaşında, Masmavi gözlü, Sapsarı saçlı Bir oğlan çocuğu değildi babam. Yanına verildiği Çerkez ağasının kızıyla da evlendirilmedi Soyu yürüsün diye Daha o yaşta Ve savaş zamanlarının Masallaşmış anılarını dinleyerek de büyümedim… Her kış öncesi çekiç sesleriyle Çürük tahtaları, kırıkları tamir edilmedi yaşadığım evin. Havalar soğuduğunda bir arada uyumadım Ocaklı odaya dizili yer yataklarında. Ben anamdan, babamdan senin kadar korkmadım baba, Senin kadar da sayamamışımdır, şüphesiz Çok sevip de kalarak uzağında… Baba, Şimdi bana derken -Sen benim kızımsın, diye Senin gibi olmamı bekleme: Ben senin topraklarında büyümedim, Havanı solumadım, Ekmeğinden yemedim Fakat yine de Topraksın bana… ezgi ç. 19.07.2009 |
Topraksın bana…:(
Harikaydı
Yüreğinize ,kaleminize ve kelamınıza sağlık...