KARA ELMASElmasın da karası mı olur? Diyeceksiniz şimdi... Olur elbette! Karadır Zonguldak’ta elmas. Karadır; katran gibi, Karadır; gece gibi, Talih gibi karadır. Nefes kokar, Ter kokar, Ölüm kokar. Sevgi kokar bu karada... Hasret kokar, Toprak kokar, Ana kokar, Yar kokar buram buram... Rutubet kokar için için, Güneş kokar ışıl ışıl Karaelmas’ta.. Emek kokar her zerresinde, Sevda kokar Zonguldak’ta... Yüzlerce dehliz ve binlerce maden direği, Kömür taşıyan, hasret taşıyan vagonlar günışığına... Ekmeğe yolculuk, umuda varış raylarda... Bir matkap, Bir kürek, Bir demir. Bir de tepe lambası Aydınlatan; karanlığı... Gözler açılmış pür dikkat. Nerede kömür? Nerede ömür? Matkabın ucunda. Bu belli! AMA HANGİSİ KÖMÜR? HANGİSİ ÖMÜR? Günay Özdemir (01.06.2003 / Zonguldak ) |
Allahim sabir versin yakinlarini kaybedenlere .. kaybettiklerimizede Allah rahmet etsin.... ...yureginize emeginize saglik huzunlu bir siir okudum