Şair bir susarsa
bütün kâinat dile gelir
Şiir konuşur


bir damla değer aşka
...ve bütün kâinat tutuşur

bütünen harıka bir Şiirdi
kutluyorum



Usta Kâleminize saygımla

.

YAŞAYANKELİME tarafından 2/29/2016 10:34:39 PM zamanında düzenlenmiştir.

kalitesi yüksek nadide şiirdi
saygıdeğer şair
tebriklerimle

Genelde, şiirlerde; şiirsellik ve şiirsel kalitenin, özelde, hece şiirlerinde; usûl ve erkân, heceye bakış, tarz, anlamsal derinlik, duygu aktarımı, bütünlüğün sağlanması ve okuyucuya duyguları yaşatabilme becerisinin nerede ise ortadan kalktığı günümüzde, doğrusu; etkileyici ve akılda kalmayı başaran hece şiirlerini bulabilmekte zorluk çekiyoruz. Hâl böyle olunca da hece şiiri konusunda önyargıları, edebî ciddiyet ve donanımdan yoksun âfakî eleştirileri, çağdaşlaşmayı kültürel ve edebî mirası sadece eski olduğu için inkâr etme gafletine düşenleri sıkça görmekteyiz. Doğrusu, Divan Edebiyatı’nda çok sıradan kabul edilen;

“ Halk içinde mu'teber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sihhat gibi “ ( Muhibbi)

..bu beyitteki ahengi, anlamı, derinliği birkaç sayfada anlatamayacak olanlara söyleyecek çok şeyimiz yok elbette. Ama, heceye gönül verenlere ve özellikle şiiri ciddiye alanlara söyleyeceklerimizi dün söylediğimiz gibi bugün de ve ömrümüz olursa yarın da söylemeye devam edecek, gözümüze takılan şiirleri bu sayfalarda mercek altına almaya gayret edeceğiz..



12 Ağustos 2009 Tarihinde sayfalar düşen bu şiire gelince;

Şiire yüzeysel baktığımızda; 8 + 8 li bir beyitten oluşan girizgâh bölümü, sonra 8’li mısraların oluşturduğu beş benden oluşan, 7 + 7 hece ölçüsü, “ ababcdcd……” kafiye örgüsüyle örülen bu çalışmada; bir tanesi yarım olmak üzere tam ve tunç kafiyelerin sergilendiği, kafiye sıralanışında da ses ahenginin ön plana çıktığını görüyoruz.

“ -Acaba dörtlü kıta şeklinde ( hazır kafiye örgüsü de bölünmeye müsaitken) bu çalışma tasarlanamaz mıydı “ sorusu akla düşmesin diye şair, her bendin ikinci dörtlüğüne başlarken:

“ Say ki biz…., Çünkü biz…,Belki biz…, Yani biz…., Şimdi biz….” gibi vurgularla başlamış ve bu vurguları aynı kıtada ikinci kez tekrar ederek bölünmemesi sadece görsel tasarım olarak değil anlamsal tasarım olarak da düşünüldüğünü ve oluşumun tesadüfi oluşmadığını ortaya koymuştur.

Şu söylenebilir miydi? “ -Madem ki bir bendi iki çapraz kafiyeli dörtlükten oluştururdunuz keşke sekizli bırakmasaydınız da bir ya da iki mısra ilave etseydiniz..”

Şüphesiz bu tarz şiirlerde bu uygulamanın olumlu ve olumsuz neticeleri olabilir bana göre.

Olumlu yönü:
İki çapraz kafiyeli dörtlükten oluşan bende ilave edilen bir ya da birden çok mısra ile sesin bend sonlarında anlam vurgusu ile kendi başına daha sağlam bir görüntü sergilemesi sağlanabilir.

Olumsuz yönleri ise:
a)Genellikle bu ilaveli bendlerde gördüğümüz şiirlerde; şiirsel akıcılığın ve bütünlüğünün sekteye uğraması,
b) Bendler arasındaki geçişlerde sesin ve anlam devamlılığın sağlanamaması,
c) Hele, onlu mısra sayısını aşan bendlerde mısra kalabalıklığı gibi algılanması.

Bu tercihi yapacak olan elbette şiirin şairidir. Bu çalışmada gördüğümüz ise yazılan her şeyin gayet güzel oturduğu ve kıvamında olduğudur. Yani şiir, yüzeysel ve görsel olarak hatasız oluşturulmuştur.

Şiirlerin en önemli kısmı elbette içerik, anlam, ses, sürükleyicilik, duygu aktarımı, anlamsal derinlik ve devamlılık olduğuna göre bu şiirin bu yönlerine daha çok önem vereceğiz.

Öncelikle; gerek kelime gerek mısra uyumunda dokusal bir uyumsuzluk göze çarpmamaktadır. Yerleştirilen her kelime ve mısra yerine oturmuş, “ merasim taburu “ görüntüsünü ve uyumunu şiirin bütünsel ve bendsel dokusu ile bir çakışma ve zıtlık göstermeden sergilemiştir. Bu uyum, ses görüntüsünü akıcı hâle getirdiği gibi gerek mısra gerek bend gerekse şiirin bütününde “ duvar çarpma ” ya da “ şelâleden düşme “ diye adlandırdığımız olumsuzlukları göstermemiş ama okuyucuyu uyutacak bir monotonluktan da uzak kalmayı sağlamıştır. Özellikle iç vurgular, (te’kid) teşbihlerdeki sıradanlıktan uzak ve sağlamlıklar sesin ve akıcılığın bir mühendis ölçüsüyle hesaplandığı izlenimini vererek, “okuyucuyu silkeleme “ prensibini gayet güzel başarmıştır. Okuyucu ilk mısradan hatta girizgâh bölümünden son mısraya kadar dikkatlice ve zevk alarak “şiir okuma zevkini” dimağında hissetmiştir.

Anlamsal olarak:

Başlangıç bendinin ilk ve üçüncü mısrasındaki;

" Hangi sözcük anlatır nasıl yandığımızı "
" Hangi lehçe zikreder çok usandığımızı "

Soruları ile başlanılıp, ikinci ve dördüncü mısralarda;

" Küle dönmüş bir yangın ortasındayken ömür."
" Gördüğümüz her anın arkasındayken ömür."

soruların oluştuğu hâl ve ahvâli de duyurması sadece sorgulatmayı değil “ hangi hâlde hangi hâl üzerinde olunduğunu da muhatabına hatırlatarak bir kafa karışıklığına meydan vermemeyi başarmış ve daha ilk mısrada dikkatlerin şiire yoğunlaşmasını sağlamıştır.

( Özellikle hece şiirlerinde giriş bölümünü çok önemlidir. Ya insanı uyutan bir ritim ya rehâveti açan bir silkeleme görülür ki; eğer kendini okutmayı başarabilmişse bu his şiirin sonuna kadar devam eder.)

Bu şiirde, şairin; ne söylediği ne anlatmak istediği, anlatılmak istenen ile okuyucunun anladığının aynı noktada bileşip birleşemediği konusuna gelince;
Mısra aralarında mesajlara baktığımızda girizgâh bölümü aslında şiirin şifrelerini okuyucuya veriyor sanki;

“- Biz ki cânı cânân bilip başa tac eylemişiz
Biz ki gönlü âşkla yakmış teni sac eylemişiz”-

Mısralarındaki hâlin beyanı cân- cânân ve gönül – aşk eksenindeki bakış açısını, bu değerlere zihnin bakışını ve bedensel fedakârlığın hangi noktada olduğunu gayet iyi açıklıyor. Aslında burada birkaç durum ve bu durumlara verilen bazı mesaj gözden kaçmıyor.

a) Biz bu hâldeyken, bizim bakış açımız, felsefemiz bu iken, bizde cân, cânân uğruna nelerin feda edildiği, edileceği göz önünde iken muhatap olacağımız ve verilecek olan karşılığın düşüncelerimizle ve bakışımızla örtüşmemesi asla bize sürpriz olmaz. Çünkü biz şahsa değil derinliğe ve misyona odaklanmışız..

b) Güncel ve ufak kayıpların bize yaşatılması, ufak düşünülmesi bulunduğumuz durumu ve yüklendiğimiz misyonu kesinlikle etkilemez ki; biz O’na ve O’nda kaybolmayı şiar edinmişiz.

c) Zamanın ve zamanenin dejenerasyona uğramış bakış açısı karşısında dimdik ayaktayız.

Elbette, şiirin içindeki hayal kırıklığı olmasa da bir sitem duygusu hissediliyor;

İhanet, göğsümüzün bağrında filizlendi.
Karanlık, bilinmezin kuytusunda gizlendi.

Mısralarının vurgu yaptığı bu duruma verilen cevap ise gerek mısra tekniği gerek anlamsal isabet gerekse teşbih sanatı olarak oldukça etkileyici;

Çünkü biz, bir hançerin terk eyleyip kınını
Hem Rahman hem Rahim’in desturundan el aldık.
Çünkü biz, kâinatın en büyük yangınını
Gül kılan İbrahim’in düsturundan el aldık

Burada öne çıkan bir başka vurgu var ki; doğrusu üzerinde durmadan geçmek istemedim.

“Hem Rahman hem Rahim’in desturundan el aldık.”

Biliyoruz ki; “ Rahman “ ve “ Rahim ” Allah’ın (cc) isimlerindendir. İlk bakışta aynı anlama gelen iki isim neden kullanılmıştır? Şair kelime sıkıntısı ve hece kaygısı mı taşımıştır?
Elbette hayır!

Bu iki isim Allah’ın (cc) isimlerinden ikisi olmakla birlikte ihtiva ettikleri anlam itibarıyla ayrıca iki ayrı özellik taşırlar.
Rahman ismi: Dünyada bütün mahlukata rızık veren, yarattığı her canlının yaşamını devam ettirecek rızkı garanti eden anlamındadır.
Rahim ismi : Dünya hayatından sonraki hayatta, sadece; dünyada kendine tâbi olan ve itaat edenlere rızık ve ihsanda bulunan anlamındadır.

Bu anlamlar göz önünde bulundurulduğunda ( bilinçli kullanıldığını düşünüyorum) ve ardından ;

Çünkü biz, kâinatın en büyük yangınını
Gül kılan İbrahim’in düsturundan el aldık.

Mısraları ile devam edilip bend finali yapılması; özgüvenin ve bir meydan okumanın açık bir ifadesidir. Ama, bu meydan okumadaki üslûp ve ahenk o kadar ince bir çizgi ve estetik ile sergilenmiştir ki; Rahman ve Rahim özelliklerine yapılan teşbihin Nemrut’un ateşine İbrahim’in (as) teslimiyeti ve İbrahim’in Rabbi’nin “ .. yâ nâru kûnî berden ve selâmen alâ İbrahîm “ ( Enbiya 69) nidâsındaki; sâhip olunan mutlak gücün azametini hatırlatırken, ciddiyetin sonucundaki şefkat noktasını ön plana çıkarmayı da ihmal etmemiştir.

Ayrıca; şiire güç anlamında damga vuran bir ifade daha var; “..Biz..”..

“ Biz “ ifadesi başta Kur’ân’ı Kerim’de Yüce Yaratıcının kendini tanımlayan (nehnu) mutlak ifadesi başta olmak üzere, gücü simgeleyen her devlet, şahıs ve bireyin kullandığı bir ifadedir. Tasavvufta “ benliği “ dizginlemek, ondan sıyrılmak, nefsi muhatap almamak ve şımartmamakla özdeşleşmiş olsa da biliyoruz ki; “ biz “ “ ben ” in çok fazlası ve gücün değişmez sembolüdür. Bu tercih, şairin; ağlayıp sızlayan, derbeder bir görüntüden uzak dimdik durabilen, vakarlı ve asil bir görüntüyü benimsediğini; kırılsa, paramparça bile olsa bükülmeyecek bir yapıda olduğunu;

“ Enel Hak” şiarının Mansur’undan el aldık.”

..mısraı ile de gayet net bir şekilde ortaya koyuyor.


Hülâsa; sağlam, ayakları üzerinde durabilen, vakur ve güçlü bir şiir.

Özelde heceye, genelde şiire olan katkılarınız ve ciddiyetinizden dolayı;
Teşekkürler Yavuz DOĞAN


Oflu / Mehmet Emin TÜRKYILMAZ
1 Kasım 2010
http://www.mehmeteminturkyilmaz.com/i/2168/dikkat-ceken-bir-siir.html

Yıktın beni Yavuz abi... Susmak gerek böyle şiirler karşısında...

Abi senden habersiz üniversite de senin şiirleri okurdum hocalarıma verirdim affına sığınarak... Şiiri çok seven bir hocam vardı 2 oda dolusu kitap okumuş. Ve şunu söylemişti senin şiirlerden okuyunca. Bu isim son 40 yılın en büyük şairidir erol... Sayende çok ders geçmişliğim var abi:))

tasavvuf kokulu harika bir şiir,haz aldım.
saygılar sunuyorum.

Şiar…

- Biz ki cânı cânân bilip başa tac eylemişiz
Biz ki gönlü âşkla yakmış teni sac eylemişiz…-


Hangi sözcük anlatır nasıl yandığımızı
Küle dönmüş bir yangın ortasındayken ömür.
Hangi lehçe zikreder çok usandığımızı
Gördüğümüz her anın arkasındayken ömür.
Say ki biz, feda edip ati için bedeni
Bir insan-ı kâmilin olurundan el aldık.
Say ki biz, yok sayarak menzili terk edeni
Islanmış bir kirpiğin yağmurundan el aldık.

Çünkü biz, can vermeye hazır beklerken aşka
İhanet, göğsümüzün bağrında filizlendi.
Çünkü biz, tanımazken melâl-i aşktan başka
Karanlık, bilinmezin kuytusunda gizlendi.
Çünkü biz, bir hançerin terk eyleyip kınını
Hem Rahman hem Rahim’in desturundan el aldık.
Çünkü biz, kâinatın en büyük yangınını
Gül kılan İbrahim’in düsturundan el aldık.

Belki biz, levh-i mahfuz yeniden yazdı diye
Vazgeçtiğimiz anı yaşıyoruz durmadan.
Belki biz, gördüğümüz hayaller azdı diye
Kahrettiğimiz canı taşıyoruz durmadan.
Belki biz, hiç bilmeden nerede bittiğini
Fark etmeden, bir aşkın kusurundan el aldık.
Belki biz, hiç bilmeden nereye gittiğini
“Enel Hak” şiarının Mansur’undan el aldık.

Yani biz, eskiyenin eskittiği takvime
Bir gün daha ekleyip uzattık nihayeti.
Yani biz, bir güz daha ekleyip her iklime
Doğru saydık bin yıldır duyulan rivayeti.
Yani biz, hatırlayıp unutulan her şeyi
Fethedilmiş bir şehrin son surundan el aldık.
Yani biz, sevda ile bir tutulan her şeyi
Yalan kılıp hüsranın tek nurundan el aldık.

Şimdi biz, ne söylense; “eyvallah” demek için
Kulağımızı sağır, gözümüzü kör kıldık.
Şimdi biz, melanete “illallah” demek için
Bedeni aşka uzak, yüreği nankör kıldık.
Şimdi biz, bir şafağı beklerken hiç bıkmadan
Güneşin terk edilmiş onurundan el aldık.
Şimdi biz, bildiğimiz doğru yoldan çıkmadan
Gecenin unutulmuş huzurundan el aldık...

BUDA SANA KAPAK OLSUN DER GİBİ İÇİNDE NE ANLAMLAR GİZLEYEN BİR ŞİİR... YAZAN YÜREĞE SELAM OLSUN..
HAYIRLI BAYRAMLAR, BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN... YÜCE ALLAH'A EMANET OLUNUZ...

SELAM VE SAYGILARIMLA
MERYEM ZEMEROT

Engin yüreğine,kalemine,duygularına selam olsun abim.....
Asker ocağında çok özleyteceğim şiirlerini senin hemde çok....
Sevgi ve saygımla....

tebrikler size

saygilar kaleme

bu siiri yorumlamam ben

yazan yazmis

HARİKA BİR ŞİİRDİ OKUDUĞUM SAYFANIZDAN..TEBRİKLER
SELAM VE SAYGILARIMLA

TEBRİKLER USTA KALEM E
VE DE YAZAN YÜREĞE
OKUNASI VE DE MANA DOLU

- Tebrik ederim ustaca bir şiirdi
selamlarımla

Uzun ve güzel bir şiir 14 lü heceyle ustaca yazılmış dizeler kıtaları birleştirerek 8 mısra haline getirmişsiniz güzel bir deneme lakin okunmakta biraz zorluk çıkarıyor.Bence 4, 4 ayrılsaydı daha güzel okunurdu diyorum.Güzel şiirinizi gönülden kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Her zamanki gibi muhteşem yürek kalemi yazıyo işte :))) ne mutlu bize Yavuz DOĞAN Şair'imiz var

Ağabey şiir aldı götürdü beni..her mısrası mızrak gibi yaraladı beni..en kalbi selam ve dualarımla...

kutluyorum sevgili Yavuz

her zaman... çünkü hep şiir okuyorum sayfanda

sevgilerimle

Böylesine güzel yazabilmek ne güzeldir...
Finaldeki gibi eyvallah diyecek yüreklere sahip olmak bunu yazdıran belkide
şiire şaire eyvellah bizden...başım üstüne...
Selam ve sevgilerimle...

harika bir şiir okudum.tebrik ederim kardeşim

şiir tam yerinde...
yakışmış...
tebrikler...

güne düşen kaleme saygılar....

şiir adına her zaman gıptalık çalışmalar çıkaran kalemin günde olması sevindirici..

teşekkürler şair........................sevgi ve selamlar...

- Biz ki cânı cânân bilip başa tac eylemişiz
Biz ki gönlü âşkla yakmış teni sac eylemişiz…-


GÜNE DÜŞEN EN ANLAMLI ŞİİRLERDEN BİRİSİ
GERÇİ YAVUZ KARDEŞİMİN HER ŞİİRİ BAŞ TACI EDİLESİ GÜZELLİKTEDİR
BUNU BEN BİLİYORUM

yalansız ve riyasız bir kalem
ayrıcalıklı olduğu için de
içtenlikle hayranlık ve tebriklerimi sunuyorum güzel kardeşime..

bende yazan kaleme el sallıyor alkışlıyorum yürekten...
güzel bir tesadüftü:)
günün şiirini şarini kutluyorum...saygı ve sevgimle...

site içinde gerçek anlamda hece şiiri yazan en fazla beş kişi sayabiliyorum
ve yavuz doğan kalemiyle kesinlikle onlardan biri

bu yüzden her şiiri güne gelse de çok şaşkınlık yaratmayacak bende
tebrik ediyorum..
saygılar usta

Şimdi biz, ne söylense; “eyvallah” demek için
Kulağımızı sağır, gözümüzü kör kıldık.
Şimdi biz, melanete “illallah” demek için
Bedeni aşka uzak, yüreği nankör kıldık.
Şimdi biz, bir şafağı beklerken hiç bıkmadan
Güneşin terk edilmiş onurundan el aldık.
Şimdi biz, bildiğimiz doğru yoldan çıkmadan
Gecenin unutulmuş huzurundan el aldık...

ustalığınıza saygılar .....

Şimdi biz, ne söylense; “eyvallah” demek için
Kulağımızı sağır, gözümüzü kör kıldık.
Şimdi biz, melanete “illallah” demek için
Bedeni aşka uzak, yüreği nankör kıldık.
Şimdi biz, bir şafağı beklerken hiç bıkmadan
Güneşin terk edilmiş onurundan el aldık.
Şimdi biz, bildiğimiz doğru yoldan çıkmadan
Gecenin unutulmuş huzurundan el aldık...

azizi yüreğinizi kutlar tebrik ederim

Say ki biz;
Çünkü biz;
Belki biz;
Yani biz;
Şimdi biz;
Hepsi biz......Ne yapıyorsak güzel yapmak telaşıyla yapıyoruz öyle yazılsın öyle bilinsin diliyoruz.
Var olsun yüreğiniz.

Sözün bittiği yerde/Güne gelir şiir.......


Çünkü biz, can vermeye hazır beklerken aşka
İhanet, göğsümüzün bağrında filizlendi.
Çünkü biz, tanımazken melâl-i aşktan başka
Karanlık, bilinmezin kuytusunda gizlendi.
Çünkü biz, bir hançerin terk eyleyip kınını
Hem Rahman hem Rahim’in desturundan el aldık.
Çünkü biz, kâinatın en büyük yangınını
Gül kılan İbrahim’in düsturundan el aldık.

Yavuz Doğan imzasının farkı işte...

Şiiri ciddiye alarak, bilerek hissederek yazarsanız böyle şaheserler çıkar ortaya...

Kutluyorum sevgili kardeşim...

Sevgilerimle...

Kardeşim sen başkasın kaleminden bal damlamış yine
Saygılarımla...

Günün şiirini ve şairini can-ı gönülden kutluyorum. Tebrik ve saygılar.

Yavuz... bu muhteşemliği tekrar tekrar okumak için yanıma alıyorum...
yeni kitabı da dört gözle bekliyorum...coşa coşa sesli hece şiiri okumak ne güzel... teşekkürler...
sağol var ol kalemin ve güzel ailenle...

tebrikler
sevgiler ve selam ile...
aşk daim olsun... cg

Yavuz Doğan yazar
ben hem çay, hem şiirle demlenirim.

çok fazla oldun ama... nazar değeceğim haa :-)

her şiirine bir mavi boncuk şart oldu
sevgiler gönderiyorum.

abiciğim tebrikler
sustum kaldım
sen de bu kalem hüküm sürdükçe
bizim gibi acemi şairlere çok malzeme çıkar
var olasın
günün şiiridir
sevgim saygım çokça

Kaleminizden güzel şiir okudum
tekniği ile kurgusu ile duygusu ile
anlamlı hoş bir şiirdi
emeğine kalemine sağlık
kutlarım

Bu muhteşem esere güzel sesli yorumda yakışırdı...Ben günün şiiri olarak aldım izninizle şiir defterime ekledim, tabi müsade varsa.

Kutluyorum...sevgilerle...

.....
Rahman-ı Rahimin desturundan Hz. İbrahimin düsturuna bizleri getiren kaleme selam olsun. Ki Hallac-ı Mansur gibi ''Enel Hak'' şiarına sahip olmak herkesin harcı değildir.
Mansur deyince aklıma hikayesi geldi.
Enel Hak(Ben Hakkım) dediği için mahkûm ediliri ve hüzcreye konur. Kapısında her akşam iki nöbetçi beklemekte ve kontrol etmektedir.
Yine bir gece nöbetçiler hücreye dolan nurani bir ışık yüzünden şaşırırlar. ;çeri girmek isterler giremezler. Pencereden bakarlar içerisi ışıktan görünmemektedir.Hemen herkese haber verilir. Komutanlar diğer yetkililer koşar gelirler. Fakat kimse bir şey yapamaz. Nihayet sabah olduğunda bakarlarki Hallac-ı Mansur hücresindedir. Kimse ne olduğunu anlayamaz.
Aynı günün gecesi bu sefer nöbetçiler hücre kontrolu yaparlar bu sefer hücrede kimse yoktur.Herkes mahkûm firar etti düşüncesiyle adamlar gönderilir tüm şehir altüst edilir sabaha kadar aranır fakat Mansur bulunamaz. Nihayet sabah olduğunda nöbetçiler hücreden sesler duyarak içeri bakarlar. Hayret Mansur oradadır. Herkesi büyük bir şaşkınlık sarar. Komutanlardan biri;
-Bu ne hal'dir ya Mansur? Dün odana ışıktan kimse giremedi. Bu gün sen bütün gece yoktun deyince, Mansur;
-Dün O ben de idi. Bu gün ben O'ndaydım der.
Daha sonra Hallac-ı Mansur idam edilir. Bir rivayete görede derisi yüzülür. Suçu Enel Hak demesidir. Ben hakkım anlamına gelen bu söz yüzünedir.Hallac-ı Mansur bu sözü belkide ben haktayım, hakkın yanındayım anlamında da söylemiş olabilir ki zaten yukarıda anlatılanlardan da bu anlaşılmaktadır.Allahu Alem.
Kutluyorum usta.

Selam ve saygılarımla.

Çünkü biz, can vermeye hazır beklerken aşka
İhanet, göğsümüzün bağrında filizlendi.
Çünkü biz, tanımazken melâl-i aşktan başka
Karanlık, bilinmezin kuytusunda gizlendi.
Çünkü biz, bir hançerin terk eyleyip kınını
Hem Rahman hem Rahim’in desturundan el aldık.
Çünkü biz, kâinatın en büyük yangınını
Gül kılan İbrahim’in düsturundan el aldık.

Şiirin içinde ve ruhunda kayboluyor insan, kaleminin ağırlığında kaldı yüreğim. Mükemmel bir şiir, yazdıran yüreğe yazan kaleme selam olsun.

bu gün okuduğum en güzel şiirdi. tebrikler...

- Biz ki cânı cânân bilip başa tac eylemişiz
Biz ki gönlü âşkla yakmış teni sac eylemişiz…-

Girişi bile insanı etkiliyor .. Yavuz Doğan kalitesine yakışır bir şiir yine. Harikasın kardeşim. şiirlerinin bir mısrası bile altında Yavuz Doğan imzası olduğunu anlamamıza yetiyor.. yüreğine sağlık..

Mısraların derinliği, düşüncelerin derinliğince. Her kalem ehlinin harcı değildir bu.

Ayrıca; sağlam yapısı, duru dili ve etkili anlatımıyla da güzeldi şiir.

Sağlıcakla...

Üstadım...

El aldığınız ettiğiniz kelâmınızdan bellidir Zahir..
El veren sıfatına büründüğünüzde haberimiz ola...
Bizden Üstadımızdan el alak vallaha...

Kutlarım... Essiz şiirler arasında yerini almıştır şimdiden...

SAYGILAR BENDEN SİZE... (Yeğenime de selamlar)

Yavuz Doğan'dan böyle enfes ve derin şiirler peşpeşe gelir de...

Bir Yavuz Doğan daha gelir mi ?

Cevabını ancak Yaratan bilir...

İnsan yazacak kelime bulamıyor

USTALIĞINIZA ve SANATINIZA

SAYGIM SEVGİM HER DAİM