Bir zamanları Edremitte bir kız yaşarmış
Omuzundan dökülür parıl parıl sap sarı
Yıldız toplarmış siyah gecelerde saçları
Sanırsın süzülür gök yüzünden ışık demeti...

Tatlı tatlı bakar çakmak çakmak ela gözleri
Bal şerbet olmuş kiraz gibi dudakları
Yüzü ayın on dördü ışıl ışıl parlar GÖZLERİ
Nice koç yiğitler bir iç çekip yanarmış...

Sarı kıza yangında kim görse olur dili lal
Aşık olan nice yiğitler olmaz bahtiyar.
Allah aşkı sarmıştır bir kere,dünya haram
Alemde hep Hak sevgisi.,aşıktır batında...

TUTKUYLA HER DEKİKANLI İSTER ONU babasından
Sarı kız yüz çevirmiştir dünya ahvalinden
Kimseye YAR istemez,anlaşılır yanlış
İFTİRA ATEŞİ YAKILIR ÖLÜM FERMANI VERİR BABASI


BABA çıkarır kümesten kazları,düşerler yola
Varırlar Sarı Kızla KAZ DAĞININ doruğuna.
Biraz kaz güdeyim der inmek için aşağıya
Bırakır terk-i diyar eder,soluksuz iner vadiye..

Yüreğini okumuş ,bırakacak kendini orda
Rivayet edilir kimse çıkmaz sağ sabaha.
’Haydi git güle güle’ der Sarı Kız
Dönmüş hemen geri,kader ağına...

Az ve çok zaman geçer,görürler kızı oduncular
Hemen haber salarlar ölmemiş diye babasına
Kar tipi baba düşer yollara,bir ışık yol gösterir ona
Dağın tepesinde ışıl silkinir kızı çıkar karşısına..

Sarmaş dolaş baba kız yürekler sızlar ağlaşır.
Namaz kılmak ister abdest almak için uzanır suya
Sarı Kız der sen deniz suyu ile abdest alırsın
Testiyi uzatır denize dolar,baba namazını kılar....

Ertesi gün doğar inelim der şehre babası
İnmem der Sarı Kız bir daha asla aşağı
BABACIĞIM SENLE BENİ İFTİRA İLE AYIRANLARA
SÖYLE Kİ ÜÇ AHIM OLACAKTIR HABERLERİ OLA

Edremitte YAŞAYAN ONLARIN SOYLARI
SEVDAYLA TUTUŞAN YÜREKLERİ YANSIN
İÇTİĞİ SULAR DİŞLERİNİ DONDURSUN..
YEDİKLERİ KAZLAR MİDELERİNDE YAĞLANSIN

’Bilinmez kimin soyundan,nerden geldiği
Yaşayıp destanlaşmış bu SARI KIZIN hikayesi
HAZANIN KİMİ gecelerinde MANEVİ YÜREKLER
Yatırın üstüne nur indiğine TANIK OLUR ’