Dedem derdi ki oğul; HARPUT eski kaledir.
Taşı topraktan fazla, aslında yek paredir...

Kat kat olmuş kayalar, her katı ayrı çağdır,
Bir mihraptır kurulmuş.. Dağ üstünde bir dağdır..

Güneşten evvel doğar minare alem alem;
Tarihe ilk besmele; çekmiş kudretli kalem..

Mayası sütten hasıl, tarihe derc olmuştur.
Bin kavim bu kalede acep; nice olmuştur...

’Beyzade’ler medfundur, dönersin türbe türbe
Haşa! ayandır ona, geri dönmez bir tövbe,,,,,

’Arap Baba’ cam türbe, besmeleyle girersin;
Ayrılırsın gövdenden, başın alıp dönersin

Tarih kaplar kimliğin, meğer ademoğlusun......
İlk görüşte sanırsın, doğuştan HARPUTLUSUN.....

Sekiz köşe şapkalı; selam alır derinden,,,,,
’Buzluk’ taki Temmuzun; farkı yok zemheriden

Su başı duman olmuş; çökmüş Mastar dağına...
Dirilir ’Hazar Baba’..... yaslanır şakağına

Sert eser ’Kaya Başı’.... koca çınar el sallar.
Kuşak bağlar gardaşı... Gelin giderken ağlar...

Sarı yün didilerek, başlar; tam tam tamzara..
Diz vurur halay başı, gakkoş salar nağara.....

Elips döner çıralar,şamdanda yana yana
İkrar kalır kubbede; nikah kıyar Vatana

Göllü bağın bülbülü şimdi bir şiir oldu......
Hey gidi hey payitaht ’Eski bir şehir’ oldu...

HARPUT göbek adım... Kimlikte Anadoluyum
Hüviyetim ay-yıldız, ben de bir HARPUTLUYUM.....



Elazığ.....06Temmuz 2008

İlhami Bulut