-ölümlerden ölüm beğen kalbim-
Herşey biraz sensizlikle başlar
Kapılırsın ayrılığın rüzgarına Kimse yardım edemez sana… Okunmuştur son ezan senin için Bir tabuta koyarsın aşkını Ağlasan neye yarar…hıçkırıklar teselli etmez seni Zaman durur o anda Bitti diyemezsin hiçbir an Çünkü zaten bitişlerdedir ayakların Yokluk kavurur narin bedenini Ellerin üşür… Ellerin mosmor…üstünü örten olmaz bekleme sakın Yanında kalmaz kimse artık Zamanla gider herkes Mutlu yuvalarına çekilirler birer birer Düşünmez kimse seni..onun gibi… Yaşanmamışlar gelir gözünün önüne Soluğun kesilir bir yerlerde onun resmini görünce Titrersin gecenin omuzlarında… Çare yoktur ayrılığa… Alışmamışsındır yalnızlık mısralarına Ellerin ayrılık yazmamıştır daha… Uzaktan görmüşsündür umutsuz yarınları Sen hiç gerçekten ağlamamışsındır… Anlarsın yalnızlık duvarlarına yaslanıp ağladığında… Kime gitsen o değildir asla Kimse sevmez onun gibi sarılmaz yaslı omuzlarına… Gemiler artık onu götürür alt kamaralarında Gemilere küfür edersin…ama sen deniz değilsindir Çaren yoktur haykırışlardan başka… Bitmez senin çilen bitmez Ne söylesen yarım kalacak artık Her anın bi ötekinden hüzünlü… Sevdanın karanlığında yok olur gözlerin Kimseyi görmezsin artık Ölümü istersin ..umarsız… Düşünmezsin ardına bıraktıklarını Zaten değersizdir her şey onsuzluklarda Bir an bile nefes almak ağır gelir adama Sen hiçliği yaşamayı bilmezsin..ama artık bi hiçsindir Ayrılık sokaklarında sevdasını kaybetmiş Ölmek isteyen bir hiç… ….. Ölümlerden ölüm beğendir kalbine Sevdanın rengi karanlıktır Senin yaşadığın bi kara sevda… …. mlh blue-t |