YUSUF VE ZÜLEYHASökün eden deli taylar gibi yüreğim. Köpüren dalgalarda bir aşk senfonisi kanatları ihtilal arefesinde üveyiklerin, kuşanmadalar aşkı. Bir cemre düşüşü yüreklerde aşk, bir gün çimdiklemesi gönüllerde. üzerinde sırılsıklam bakışlarla savrulan mahremidir Züleyha’nın. Gönül koyacak yer bulamaz .....................koyaklarında yüreğin. Ezelden Yusuf’tum, Züleyha’ydın ezelden. şimdiyse bir cadı güzellemesi dillerinde incir kuşlarının... ve sahilinde bir aşk deryasının ve yamacında bir uçurumun ve kanatlarında bir dağ kırlangıcının aşk. Ey hüsn-ü cemaliyle güneşe ışık tutan sevgili; Sendin ezelden Züleyha, bendim ezelden Yusuf, ve gözlerimizde, kuyudan kalma ateşi aşkın. Kavurduk Kenan illerini Züleyha, Gül kokusu ondandır. k.t. |
züleyhaydın ezelden
..................................
ezelden leylay'dım
ezelden mecnun'dun
ezelden aslı'ydım
ezelden kerem'din
ben ezelden aşktım sevdaydım eycannn..
sevda şiiriydi çok güzeldi babacanım...sevdalı gül yüreğin solmasın.obamızın gelincilerini kırçiçklerini bıraktım sayfana soldurma emi göz yaşı yağmurunla sula dualrınla koru saygılar selamlar yüce gönlüne..