Elveda...
Elveda diyemediğim
Gözlerinden öpmek istiyorum Ayrılığa terk ederken seni… Sebepsiz bir susuşa teslim oldum bu gece Arkama döndüğümde görebildiğim tek şey Sana bırakmak zorunda kaldığım Üzerinde gözyaşlarımın yüzdüğü Ayrılık yüklü bir beyaz zarftı Nedensizdi her şeyim Seni sevmelerim Ve deli divane özleyişlerim Diyemediğim çok şey vardı sana İlk defa adınla hitap ediyordum Ve son kez Yazmakla bitmiyordu sana hissettiklerim Fakat mecburluğumun ötesine geçemiyordum Dur diyemiyordum gözyaşlarıma Acıyordum bir taraftan Yanıyordum sensiz kalan yarımla Ayrılık senden önce bu kadar koymazdı Ama sana dair olan ayrılık Bir felce uğratıyor sol yanımı Ağrılar çekiyorum gece gündüz demeden Yarım kaldı her şeyimiz Sevdamız Düşlerimiz Umutlarımız Gecenin en karanlık vaktinde ki sevişmelerimiz Dudaklarında duyumsadığım sevdayı değişemezdim hiçbir güzele Fakat bu sefer dudaklarımdan düşendi acı bir elveda En çok ellerini özleyeceğim Çünkü hep kalbimin üstündeyken dalardım uykulara Ve sadece sana uyanırdım her sabah Belki bir daha saçlarında kaybolmak isteyeceğim bir sevdiğim olamayacak Belki bir gün döndüğümde sevdamızı işlediğimiz bu çınarda olmayacak burada Gitmiş olacaksındır Bu şehre terk edip hüzünlerini Unutacaksındır Bizi taşıyan her sokağını Her şey bir nedensizliğe bürünüyor senin yanında Seni sevmelerim Ve Seni terk edişim Bilemediğim seni neden ayrı koyduğum Ve sensiz yapamayışım |
bu kadar hissedeceğimi söylese henüz okumamışken ben
güler geçerdim sahiden...