Cömert Dilencı
Üç beş kuruş için değer mi şu soğukta.
Minnet etmeye şuna buna. Kaldırımlar üşürken elleri boşlukta. Işığını kayıp etmiş gözler, Nasıl aydınlansın bu loşlukta. Kimi bakmadan geçip gider Kimi Allah versin der. Sanırsın Allah verirken ona soracak( tövbe tövbe) Atmasına atar, Yufka yürekli bir adem evladı Üç beş metelik; Fakat, Alır bütün birikmiş hayır duasını, Cömertçe bahşeden dilencinin. Onurunu iade edemese de. İkilemde kalır şahit olanlar, Cömertlik kimde. Ne üç beş kuruş veren de . Ne tüm hayır duasını bahşeden de. Cömertlik asırlardır HatemiTai’de. Ankara,03.05.2007 |