-SON-
Sen vardın..
Bir de ben. Parlıyordu kahverengi Gözlerin Karanlıklara inat. Bir çare allah’ım Beni tekrar yarat. Elimi kaldırabilsem Sana dokunurdum Göğsünde kenetlenmiş Ellerini öperdim… Sen vardın.. Bir de, bir de Hayatta olmayan ben… Ağladığını duydum. O güzelim, kahverengi Gözlerin yaş akıtmaktan Biçare. Ağlama ne olur! Sevdiğin artık yok Ne çare… Gözyaşların bıçak gibi Saplanıyor, Daha dün senin iken Şimdi ise toprağın Olan yüreğime… Sen vardın.. Bir de, bir de Sırtını mezara dönüp Gidinceye kadar ben….. (rawiz1621) raviz demirel... |
açık bir kapı bu son veda hüzünlere olsun
selam saygılar