Kabataslak
Sabahı seyrediyorum akşamdan beri
Gece üstümde yay Kalemle dünyayı oynatıyorum Gözlerim lal Çıkıyorum sehbasına cambaz telinin Kıvırıyorum misallerin en uçtan eteğini Orda zehir burda zemberek Bir yaşamak bulamıyorum Finale doğru Kırılıyor nazikce kibar yanlarım Kabataslak hayatla avunamıyorum ... Of ne fosforlusun Ay Gözümün bebeğine düştün yine Satırlar aralıyorum uğruna Cevher bakışların kor yakar Ruhumda kör tuzak aşk Düşürdün yanına yine Lime lime yanğınlarımı Hadi söylede yıldızların söndürsün Karanlığımı Güneş doğmadan Ay 06-o8-09 |