ANLADIM KİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın sen çocukluğum ve kedimiz sarman:)) canım teyzeme sevgilerimle
Geceye çalan saçlarından tutundum hayata İpeksi dokunuşların adıydı ellerin Oysa hayat ne anılar kadar güzel Ne de ümidiydi çocuksu düşlerin.. Güneş bir başka doğardı huzurla Tebessümü ışırdı yüzümüzde Kokusu bile başkaydı bu evin Ahşap duvarların gizeminde saklıydı huzur Her sabah eski radyonun sesiyle Dizlerinde uyuyan Sarman’ın nefesiyle Yepyeni bir umuda doğardık birlikte Pencere önünde gugucuk kuşlarım Nasıl da can atardı buğday tanelerine Ve anılarda kaldı mutluluğun adı Şimdi uzak bir iklimdir özlemle esen.. Ne çok özlüyorum ne çok o günleri Hala çocuğum içimde Hala sevgi dolu Hala benimlesin hayallerimde.. Öğrendim ki hayat zamanla büyütürmüş acıları Çile ipliğinde işlenirmiş nakkaşın ellerinde Bazen en güzel deseni seçebilmek ne zormuş Sahiplenebilmek yüreğinde.. Şimdi kapat gözlerini Bir dilek tut çocuksu hayallerimizden Gökyüzüne savur en mavisini Sevgisiyle boyasın beni.. Ne olurdu büyümeseydik yenilip zamana Takvimlerin sararaın yapraklarına inat Kalabilseydik anılarda Anladım ki hayat çekilmezmiş Adı imtihan olmasa.. Züleyha Özbay Bilgiç 06.08.2009 kÜTAHYA |