AVUNMAK İÇİN
Bir akşam vaktiydi çıktım yürüdüm
Dar sokaklardan geçtim gizlenmek için Sık attım adımları giz e büründüm Yüzümü herkesten saklamak için Sakin yere geldim epey gidince Bir yeri beğendim kendi kendimce Etrafı dinledim gayet sessizce İçimdeki sesi duymamak için Dinledim dinledim gelmedi sesler Kalbime yöneldim bakalım ne der Mutluluktan yana kalmamış eser Çalışıyor beni yaşatmak için Maziyi düşündüm kendi sılamı Aklıma getirdim gül yüzlü anamı Karşımda gördüm sanki babamı Uzandım ellerinden öpmek için Silkinip uyandım bu sırlı alemden Feryat figan geldi garip gönlümden Birden bire nefret ettim kendimden Yaşamın kıymetin bilmediğim için Sesler çoğaldı birden dört yandan Etrafımı çeviren kadim dostlardan Sıyrılmam lazımdı artık efkardan Bir sigara yaktım avunmak için 30/05/1982 Sağmalcılar/İstanbul Necati ŞİMŞEK |
Yaşamın kıymetini bilmediğim için.'
Hangimiz bildik ki kardeşim?
Hüzünlü dizelerle hayatı dile getirmişsiniz.Kutlarım.