SEN...
Bu sabah erkenden,
Şafak sökerken, Herkes uyurken, Ne arıyordun Erik ağacında, Ne şiirler vardı dağarcığında… Nereden buldun bilmem Bu kadar büyük iştahı Böyle mi karşılıyorsun baharı Bu gün benimle mi yapacaksın siftahı Uyardın beni be… Uyku koymadın gözlerimde.. Fakat hayran olamamak elde değil İçinden dökülen nağmelere… Şimdi kalksam, Camı açsam, Sana baksam, Baharı koklasam Seninle birlikte Dünyaya tepeden bakmaya kalksam Hemen uçarsın Benden kaçarsın… Biliyorum, Avucuma konmanı istiyorum, Yüzüme bakta söyle Erkeksen, Ne söyleyeceksen… Öyle ağaçta ötüp kaçmaya Benzemez lafı uzatmaya Var mı cesaretin geç karşıma Beni dinle bakalım benim gibi sabırla Kıpır-kıpır nasıl duracaksın Sözünde duracaksın Bende olmaz senin gibi nağmeler Duyacağın tek şey Kalbimdeki inlemeler Ne yapayım, Aklıma geliyor seni dinlerken Bu gibi saçma düşünceler… Sen nerden beni dinleyeceksin Hep bildiğin şarkıyı söyleyeceksin Belki senin de vardır içinde Ümitlerin, hasretlerin, Hasta çocuğun vardır beklide Ama kime dinleteceksin… Söyle bitir şarkını yarım kalmasın, Hiçbir insan sana kıymasın, Gönlün hep yükselsin kanatların gibi… Tamam karışmıyorum, Camı da açmıyorum, Uyuyormuş gibi yapıp Seni kandırıyorum, Söz, Seni dinliyorum… Keşke bende olabilseydim senin gibi… Yaz kış hep aşk şarkıları söylesem, Senin gibi dünyayı Özgürce gezebilsem… Cinsini bile bilmiyorum, adın ne Senin şarkıların dolanmışken dilime, Ben de söyleyebilir miyim Bu şarkıyı Müsadenle Sevdiklerime… 04/05/2007 Necati ŞİMŞEK Ankara |