KELEBEK
perdesinde odamın
mavi üstüne bir tutam sarı ışık biçimini bozmadan öldürmek geçti birden aynı hızla terk ettim / unuttum yapraktaki sarı ışığa değin oracıkta donuveren oydu doğduğu yerde yaşama yük olmadan üreterek onu |
Kelebekler yaşama yük olmadan yaşarlarken
Kendilerini yaşamı daha yaşanılabilir kılma yolunda severek üretmeye adamışlardır
Ve bu mücadele
Sona gelene kadar devam eder
Taa ki yerlerini başka bir savaşçı kelebeğe devredene kadar
Sevdim kelebek şiirini
İçinde saklanan hüznünü
Teşekkürüm bil ki
Sevgiyi alan/veren o insan yüreğine
Hani ağız dolusu
''Seni seviyorum dostum''
Demenin keyfi ve hazzı bende kalsın ve sende de elbette..)))_öd