Bırak yakamı sevda viran olmuş kapıyı
Çalarsın gece gündüz geçtikçe sokağımdan
Kocaman bir yüreği eziyorsun yapıyı
Bundan fazla yıkılmam vursan da şakağımdan

Güller açmadan soldu yüreğim kaldı halsiz
Ayrılık yaşadıkça, kalbimdeki esrarı
Çözemedim dizlerim şimdi kaldı mecalsiz
Bak geldim gidiyorum anlamadım ısrarı

Gözlerim ayrılığa yaşlarını döktükçe
Feryatlar çıldırıyor her gece kucağımda
Hüzne hicran katarak yüreğimi söktükçe
Ne kaldı ki geride tütmeyen ocağımda

Yaşlanmış bir omuza binmiş sevdanın yükü
Yetmedi mi kaç diyet ödediğim bu meşke
Filizleri kurumuş tek, tek sökülmüş kökü
Faydası var mı? Şimdi bin kere çeksem keşke

Artık gelme peşimden seni bırakacağım
Son vasiyetimdir bu yazmasın kimse sakın
Bu karanlık dünyadan ebedi akacağım
Ömrüme son ihtilal yapacağım çok yakın

Muzaffer TEKBIYIK