ırgat kız
IRGAT KIZ
Geceye güneşten damladı gözleri. Irgatın çatlamış elleri. Bir gece yarısı karıştı birbirine Hayalleri, endişeleri. Elleri birbirine kavuştuğunda Boynunu o an bükerdi. Çekerdi kalın yorganını üstüne, Ağıtlar yakardı. Gencecik, incecik. Severdi. Sevilir miydi acaba? Ne okur, ne yazar Bir ucu yanık mektup. Belki olurdu umut. Bir cigara , Babasının tütün torbasından El gün görse Uy havar Yakarlardı ırgat kızı cigara gibi. Amcası vururdu babasından önce. Geçiyor delikanlı, Göçüyor . Irgatlık bitti. Bağırdı birden bire: “Oy anam. Şuracığım yanıyor.” Delikanlı inip atan Bir tas su kaptı Fırat’tan. Meğer oda severmiş. Birde ben içeyim Aynı ağıttan. 19982001 |