CANA CAN ANAM
-Serdar’ımdan Durdu Anama
Gözyaşı nasihat yoldur gülüşü Her evşen çiçekte bir diken anam Zamana mekâna hâldir gülüşü Çetin hesaplara çekilen anam Geceleri sırdır gündüzü malûm Yüreği Sina’da yanmaya bir kum Tohumdan bir önce toprağa tohum Yaprağa çiçekce ekilen anam Bol nimeti bitmez yaz-kış ayında Kula ibret cana can var huyunda Kara sevdalara cihan boyunda Yangını içinde yakılan anam Can istesen canı verir özünden Bülbüller naz ister Gül’e nazından Türk, A zeri, Acem/Arab kızından Fahrünnisa olup dökülen anam |