OMışmış fotoğraflı gazan dibi yangın Toprağın gizemini fısıldardı ruhuma Ayrılmadan sürülmüştük kendi yurdumuzdan Karanlıklarda çoğalır aydınlıkta ayrımsallaşırdık Kanın uğultusundan titreyerek Güvenceyi bildiğimiz dostların evlerini takip ederek bulurduk Keskin kokuluydu cümlelerin nefreti Yakalayın Yeşilyurtlu bunlar Korku tüneliydi O nu sevmek O kim onu dahi bilmezken Babamın kokusuydu sadece geçtiğim sokaklar Annemin el izi örgüsü Ne incelikler örmüştü her sokağına Onursuz bir dünyaya isyan Ayrılmak kayısı yangını sineme dert bırakan sızı Kavuşmak kiraz dudaklı sevgi öpücüğü iziydi Aşkımızı Arguvan türküleriyle dökerdik Ateşe düşmüşlerdi onlarda bizim gibi Türkülerini gurbette yakıp Kömür karası acı dolmuştu notaları Karalıklarını kayısının çekirdeğine saklamışlardı O oldukları anlaşılmasın diye |