ZAMANI GELDİ ARTIK GİDİYORUM ....
Simsiyah bir gecenin ortasında
Uzaktan bir feryat sesi çığlıkla karışmış Anıları belleğinden silerken , yarım kalmış gülüşlere Ağlar suskunluğum , sessizce ağlar geçmişime Nefes almak sonra çocukluğum gelir aklıma Dokun bana aşk dokun ki suskunluğum bozulsun Sabrımın açısıyla birleşirken aşk. Yitirilmiş düşlerimi birer birer topluyorum Kursun yemiş gözlerim , uğruna ölümle yaktığım yüreğim Kuskun bedenim zifiri karanlığa döker matemini Kaç hüzün , Kaç yüreğin açısı var şiirlerimde İhanetleri sığdırdığım silahta tek kurşun Dayadım şakağıma sorgusuzca , sualsizce Hadi , hadi beyazlara bürünmüş bedenimi gömun toprağa Gömünde rahatlasın temizlensin vicdanınız Yarın başka bir yerde bedenim yok olurken Zamanı geldi gidiyorum artık… Gül özcanlı .. |
Zamanı geldi gidiyorum artık…
Hüzümlü bir ayrılık şiiriydi.
Tebrikler Şaire Dost ..