YANLIZLIĞIMDA BÜYÜTTÜM SENSİZLİĞİ...
Yanlızlığımın yoksul çocuksu zamanlarında
Savrulmuş rüzgar eşliğinde yaprak misali Umutsuz çaresizliğimde yüreğim, yüreğindeydi Sen bana koştukça ben kaçıyorum. Umutsuz bekleyişlerde yok oluyorum . Sonra birden ben şen oluyorum sen benden habersiz. Ağıtlar yakıyorum adına. Zılgıt oluyorsun dilimde bir türkü gibi. Ve ben yanlızlığımda seni büyütüyorum. Sen büyüdükçe ben sensizliğin harabelerinde Kan revan gecelerin içinde sana susuyorum. Bir başka yürekte sen avunurken. Ben deli divane sevdana yanıyorum. Hayellerimde büyüyorsun. Hasret biçiyorum adı sen olan.. Ummadığım bir anda aklıma düşüyorsun. Hani boş versem diyiyorum ya.! Söz geçmiyor deli yüreğime. Ve ben yanlızlığımda seni büyütüyorum. Acılarım büyüyor içimde. Sen bilmeden büyüyen acılarım..! Sancıyla kıvranan bitmeyen günlerim var. Durup durup seni büyütüyorum içimde. Korkuyorum işte korkuyorum. Sevdamı sana dile getirmeye. Susuyorum, sustukça kahrolan bir yüreğe susuyorum Ve ben yanlızlığımda seni büyütüyorum. |
Kutluyorum Gül Hanım...