saklan,baç...
sorgusuz sualsiz girdiğin gecemde
ay karanlığını bırakırken aydınlığa uykuya hasret gözlerim düşlerim seni haykırır önümde uzayan bitmek bilmeyen yollar yorgunluğum banamısın gelir ayaklarıma her vakitte gözlerimden sen okunur dillerimden sen dökülürsün başka vücutlarda kimse bilmez böyle gizlemek ağır gelir taşıyamam her defasında başkalaşır gözlerim ağlayamam bıraktığın anlarında kalmışım ben bir an ötesine bile kıpırdayamam her hızla yitirir zihnim seni düşünmeyi ve kalabadır hayru-l beşer bakar dalarım her gözden ayırırım seni her bakıştan korumaya çalışır gözlerim bebeğini bir iki üç tıp desem de dursa hayat olduğu yerde tam da seni düşlerken oyun oynasak saklansak da bulan da bulunan da biz olsak |