DÜŞLERİM..
Günün muştusuyla başlar hayat gailem
Yer yer nasır tutmuş işte el ve ayaklarım Ayazın acıtan yanı vurmuş bir kere gül yüzüme Saklımdaki yürek sızımı aralarım ben böyle,her gün ağaranda Yani, kendime eziyetim hoş gelir bana Ağladıkça hafifler çocukluğuma dair tüm yüklerim Toprağı iğdişler, emeğimi bezerim; Bereketlidir ellerim Basarım bağrına vaktini düşlediğim tüm geleceği Ve gözyaşımla beslerim usanmadan, her yeni gün arefesi Güneş kavurdukça tenimi, Nasibini alır nicedir atımını unuttuğum sol yanım Sona yaklaştıkça da hüzün çöker bir yandan, Bibaht olur istemeden, apansız kurduğum düşler.. |