yorgun.şair BEYAZGÜLLER
mapus damlarının o nemli koğuşlarında
resmini çizdim tırnaklarımla duvarlarına adını yazdım göz yaşlarımla kör betonlara aldırmadım boynumdaki paslı zincirlere ayağıma vurulan prangalara haykırdım seni nasıl sevdiğimi dünyalara vede sevgiden yoksun kalpsiz ve merhametsiz kullara yanlızlığın ve sensizliğin kör karanlığında hasretin ve çaresizliğim boğuyor beni güneşe hasret kaldım geceye tutsak herkesin bir damla suya hasret kaldığı bu cehennem kuytuluğunda ben sana çiçekler yetiştirdim göz yaşlarımla bu hasret ve bu amansız acılar ancak deli yüreğimin dengi şu kırmızı gülü kabul buyur sevdiğim oysa sana beyazgül fidanı dikmiştim bu kan kızılı kırmızılık göz yaşımın rengi |