3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1306
Okunma
Kara gözlü çocuklar kara günlerde,
Kara kara bakarlar kara bahtlarına,
Kara dünyaya ,
Kara düşüncelere...
Demokrasi getirdiler size,
Uzak diyarlardan.
Kapkara tencereler,
Kaynasın diye ocaklarda için için.
Çocuklar bir köşede bitkin,
Yedi kat dibinden ağlarlar sanki yerin.
Analar ocak başında üzgün,
Su dolu bir tencere karıştırır.
Çocuklar ümitsiz,
Çocuklar kara gözlü,
Çocuklar kara kara bakarlar,
Kara dünyalarından.
Babalar ümitsiz bombalar arasında,
Sözde ekmek almak için çıkarlar yola.
Bir daha dönemezler de geri.
Çocukların kara gözlerinde bulurlar,
Kaybedilen ümitleri.
Babalar gider inişlerde,
Çocuklar gider inişlerde.
Analar direnir .
Anaların katılaşan yürekleri,
Yıkar gelenekleri...
Yazan:Osman Eker
Cevap Yaz