SÖYLESİN

Seni çok sevmedim mi? Kimden miras kaldı aşk
Maziyi getir ya da, güllere sor söylesin
Bir zaman tünelinde, nasıl da kök saldı aşk
Çöllerde ki amansız yollara sor söylesin

Ardınca koştukça aşk, hep adını anardı
Irmaklar gözyaşıma, aşk bestesi sunardı
Hiç bıkmadan yüreğim, yalnız sana yanardı
Aşka bulanık akan, sellere sor söylesin

Ne kadar susuz çölü, gözyaşıyla suladım
Yalınayak yürürken, eğnimden bez doladım
Bu mecnundur dediler, deli kaldı kul adım
Her ömrün son mevsimi yıllara sor söylesin

Gittiğim her diyarda, tutunduğum direğin
Serçelerin kalbinde, titrer iken yüreğin
Sevdalara kahredip, sokmayan engereğin
Zehrini akıttığı, dillere sor söylesin

Kahır üstüne kahır, çektikçe düştüm yorgun
Ömrüm mecnun bitecek, seninde biter bir gün
Her fani gibi sende, gitmeden önce sürgün
Halime ağıt yazan, ellere sor söylesin.

Muzaffer TEKBIYIK