SON VEDA
İçim kan ağlasa da son gülüşmeydi.
Belki de sevdiğim son bakışmaydı. Özleme hasrete ilk alışmaydı. Son veda son bakış son görüşmeydi. Eller kenetlendi,gözler kaçtılar. Dışa değil göz yaşları içe aktılar. Kara gözlerinse mahzun baktılar. Son veda son bakış son görüşmeydi. Son buse alnına konulduğu an, Kalbimin yerinden söküldüğü an. Sana son kez orda sarıldığım an, Son veda son bakış son görüşmeydi. Ağladı gök yüzü,titredi durdu. Ay, güneş, yıldızlar selama durdu. O bakışın var ya yürekten vurdu. Son veda son bakış son görüşmeydi. Belki de bir daha gelmeyeceğim. Sen beni görsen de görmeyeceğim. Adın ne unutup bilmeyeceğim. Son veda son bakış son görüşmeydi. Son veda, son ayrılık gerçekten zormuş. Bir alev bir ateş yanan bir kormuş Zaman durmuş, mekan durmuş, kalp durmuş. Son veda son bakış son görüşmeydi. Film gibi her şey gözler önünde. Geldim,gördüm, buldum seni sonunda. Gönül pusulamsa sevda yönünde. Son veda son bakış son görüşmeydi. CENGİZ YANIK 22.07.2009 SAMSUN SAAT:06.12 |