Maviye düştü kırlangıç
Maviye düştü kırlangıç,
Ve kırlangıç bana emanet, Çivi gibi çakıldı göğe hüzün ezgileri, Denedim iyi bir şey konuşmak, Uzun ve bitmeyen yollar engelledi, Başaklar sararmış, Ekin zamanı, Göç zamanı. Zaten istasyonlar ayrılık için var Sahi rüzgâr kırık bir şarkıyı söylemiyor muydu? Zeytin dalına, kırık kanatlara, Ayrılık kırlangıcın kanatlarında Bilirim sessizce bu göç Ve ben bir göğüm kırlangıç döneminde Bu gidiş asude ayrılığa benzemiyor Maviye düştü kırlangıç Ve ben bir göğüm Kırlangıç bana emanet… |