Ulan sigara; seni icat eden,
Yer, yatak bulamasın e mi!?
Ne musibet hastalıksın sen…
Usul usul giriyorsun insanın kanına,
Sezdirmeden yerleşiyorsun beynine,
Yatıyorsun, keyif veren ayaklarına..
Sözüm ona, teselli oluyorsun içene,
Ne tesellisi, ne avuntusu be..!?
Beynini karıncalaştırıp,
Kanını zehirleyip,
Aklını uyuşturup,
İradesini esir alıp,
Resmen hükmediyorsun hayatına.
Parasını el alıyor,
Dumanını yel alıyor,
Zehiri, kalıyor içene.
Damarlardaki kan dönüyor katrana..
Ne kılcal bırakıyorsun tıkamadık,
Ne ciğer bırakıyorsun çürütmedik,
Ne gırtlak bırakıyorsun balgam dolmadık,
Sonra da makaslıyorsun insanın ömründen,
Öksürüğün, tıksırığın, balgamın caba…
Ya nefes darlığın, soluma zorluğun,
O da kalıcı ikramiyesi…
Bunlar, hepimizin ortak bilgileri ama,
Bilemediğimiz, başaramadığımız bir şey var
Senden kurtulmak…
Başkasını bilemem ama, böyle
sürmeyecek aşkımız
Gelmeyecek bizim sonumuz,
Boşayacağım seni sigara…
İrademi bir kandırabilsem.

30. 11. 2005
Suat TUTAK[