yabancılaşmaya başladığında yıllarımın aynaları, zaman değildi geçip giden parmaklarımın ucundan. anlayamıyordu hiçkimse, kendimin yokluğundan, oyun bozan cümlelerimin son vurgunundan.
suretimin eskimişliği değildi değişen. eski derinliklerde boğulurken ben, kuruyan bir çiçektim ellerin arasında, ve çiçeklere kar düştü birden.
bak yine dedim senin dediğini.. sildim derken yüreğimin kara kalemini, gözlerden taşan bir su damlası gibi, saklandığı yerden çıktı ruhumun cini.
haydi söyleyin; aynalar ne kadar da yalancı! nasıl sahte bir göz veriyorlar senden sonra bana. kim bu dünyada kalmış ki hancı. geçmez mi aynalarda her gün gördüğüm acı?
kırsam, parçaların yüreğime saplanır. assam, en gözde yerine ömrümün, yıllar senide ben gibi karartır. yine halime derman aynadır, aynadır..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AYNALAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AYNALAR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
eski derinliklerde boğulurken ben,
kuruyan bir çiçektim ellerin arasında,
ve çiçeklere kar düştü birden.
Farklı bir güzelliği vardı.Zevkle okudum,kutlarım.