3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1306
Okunma
ateşin içindeyim
alevlerin boyumu geçtiği
kül olabilecek kadar
ateşli bir yangının içindeyim
yanmaktayım
acıyla sancıyla
alevler büyüdükçe
büyüyor göz bebeklerim
gözbebeklerim bile yanıyor
yanan her yerim kanıyor
akan kanlarım da yanıyor
katran karası olana kadar
ben kurtulmak istedikçe
alevler sarıyor bedenimi ruhumu
yanmayacak sandığım
ruhum da yanıyor
kayboluyorum alevlerin içinde
küçüldükçe küçülüyor
yok oluyorum her bir sancıda
ateş büyük
yangın sönecek gibi değil
ya ruhumu Rahman’a teslim edeceğim
ya da Rahman ruhundan tekrar üfleyecek
kül olmuş bedenime...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz