(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
.......k a d e r şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
.......k a d e r şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hicran hasretse sevda bir kader yüksek kaldırıma düşen mehtabın özlemi mukadder
o kader ki önce meze olup demlendi bir meyhanede sonra adı çıktı alengirli bir gerzekle kerhanede
gökdelenin serasında önce güller soldu hicran hasret sevda mehtap özlem ve mukadder gibi kader de süzme orospu oldu
Her şeyi kadere bağlamanın ne kadar gerçek dışı olduğunu vurgulayan muhteşem dizelerdi hemşehrim ve bu arada doğuştan kaderliyim diyen namuslu geçinen kadersizlerde ne yazık ki bir o kadar çok... Her zaman ki güzelliğinde, düşündüren bir şiirdi kutluyorum hemşehrim selam ve saygımla...
bırakın ağlasın kader Siz bir hayali sevin .............. çoğumuzun yaptığı değilmidir....hayali seviler ağlasın ağlamasına da kader bizi de ağlatmazsa.. .. selamlar dost
kutbo tarafından 7/17/2009 3:07:22 AM zamanında düzenlenmiştir.
cim kadar bir cenindim nun’un rahminde önce kader yazdı beni ben de kaderi ... Nun (Kalem)kaderi yazar da usta, bu kaderin kaderi pek iyi olmamış gibi. Saygılarımla.
''incitirim korkusuyla yıkarken nasıl da usulca gezdirirdi ellerini teninde annen...'' (Sunay Akın)
ama bazı eller nasıl da hoyratça ve vahşice gezdirir o kirli ellerini o körpecik tenlerde hiç acımadan, kedisini doğuranın bir kadın olduğunu unutarak...
Bütünlüğü parçalanmış benliğine yabancılaşmış algı farklılıklarına uğramış insanlar ve hayatlar
Dünya kurulalı beri onu yakmaya yıkmaya yoketmeye insanüstü bir çabayla parçalamaya devam ediyoruz bu parçalamışmışlığın önüne öncelikle kendi hayatlarımızı da katarak hem de
şair aslında burada
hemen herkesin hayatının her hangi bir kesitinde benzerini mutlaka yaşamış olduğu sıradan bir anı perdesini aralayarak cesurca kendi parçalanmışlığından yola çıkarak hayatın bütünselliğine işaret ediyor olmalı
bunu final dizesine gelene kadar
gizli tutuyor oluşu onun yazmadaki ustalığının ve yazım tekniklerini iyi kullanıyor oluşunun tecrübeyle sabit devingenliğidir
Sevgili arkadaşımın böylesi bir hüznü ve dramı yerlerde süründürme etkisinden çıkararak sözcükleri önümüze getirmesi gönlü yüksek bir duyarlılıkla yoğurduğu erdemli insan olma hallerinin sonucudur
Bizler kaçımız
düşünerek okuyarak yazarak okuyanlardaki duyarlılık mekanizmasını harekete geçirebiliyoruz? sorusunu kendime sorma gerekliliğini hissettirdi bana
Duyarlılık denilen şey
uzun uzadıya tartışmaya gelmez ya paylaşırız ya da paylaşmayız üzerinde varılan ortak noktalar ya belilidir ya da belirsizdir
Çünkü insan denilen bilinmezin iç dünyasına ilişkin olan tartışmaların yolu kısır bir döngüde tıkanır kalır
Elbette sadece duyarlılık farkı değil anlatmak istediğim
bundan dolayıdır ki
burnumuzu sızlatan gözyaşları döktüğümüz öfkemizi kabartan kalbimizi çarptıran çaresizliğini duyumsadığımız şeyler aynı olmayabilir kıyaslanamaz da
Bu durum duyarlılık farkının önemi olmadığını anlatmaz bize
Kendi özümüzde daha diplerde duran doğuştan getirdiğimiz deneyleme ve güdüleme yoluyla geliştirip çoğalttığımız bütünselliğimizin farkıdır belki de
Sevgili arkadaşım
ben ne çok özlemişim yazı yazmayı ne çookkk kendimden geçmişim salmışım kalemimin ucunu farkında olmadan sayfanı gasp etmişim Umuyorum ki konu dışına taşmadım
daha nice hayatların içinden sıçrayan kıvılcımları düşünce dünyamızın penceresinden içeri atıp kaçacağını umduğum algı yelpazesi sınır tanımayan duyalıı kalem ustasına saygı ve sevgimle/Işıl Aksoy
Işıl Aksoy tarafından 7/16/2009 10:53:57 PM zamanında düzenlenmiştir.
Avvvv!..."kerhane" dedi şair... Olur muuuu?... Böyle kelimeler şiire girer miii?... diye hezeyanlara kapılacak olanlara karşı, insan/insanlık adına haykırdığı kadar, ar edip susmayı da fazilete ekleyen, bir kardanadam ustalığı...
şiirin sonunda öylece sus kaldım.... anı yansıtabilmek bu kadar olur sevgili adaşım. yüreğine kalemine sağlık, rabbim tüm kaderlerin yardımcısı olsun, saygı ve selam ile...
Çocuktum ağlamayan bir bebeğim vardı Kıskanırdım arkadaşlarımın oyuncaklarını Bir bayram sabahı kafasını kopardım bez bebeğimin Ağlasın diye! Ve durmaksızın içli içli ağlattım Sesi içimde saklı Gözleri ferime asılı kaldı Utandım!.. Ama ben hiç ağlamadım...
bebeğimin adı kaderdiiiiiiiiii...bu şiiri de okurken hiç ağlamadım canım arkadaşım...devir ekonomi devri tuz tasarrufu yapıyorum...sevgilerimle...
şiir kralısın vesselam...
Çetin İmer'e saygımla...Yakında imza günü varmış, hayırlısı olsun...
Sevgi ile kalın.