YAĞMUR YÜZLÜM
Gönlümün prizmasında kırıldı sözüm,
Yansıdı ruhuma o güzel yüzün. Boğazımda kördüğüm oldu bir hüzün, Dudağımın ucunda dondu gülüşüm. Yağmurlar altında bekledim vuslatı, Ruhumun etekleri ıslanana kadar. Kaldırımlara sordum adımlarını, Ta ki ayrılık rüzgârları bitene kadar. Bir sokak lambası yalnızlığında, Anılardan ateş yaktım ayazlarıma. Titreyen ellerim yansırken aynada, Her gün bir çeltik attım duvarlarıma. Gece üç beş nöbetlerinde beklerken seni, Hasreti bir silah gibi astım omzuma. Kurşunladım her gece sensizliğimi, Yorgun bir asker gibi daldım uykuya. |
Anılardan ateş yaktım ayazlarıma.
Titreyen ellerim yansırken aynada,
Her gün bir çeltik attım duvarlarıma.
Gece üç beş nöbetlerinde beklerken seni,
Hasreti bir silah gibi astım omzuma.
Kurşunladım her gece sensizliğimi,
Yorgun bir asker gibi daldım uykuya.
acayip
bir güzelliği vardı
eserinin
sevgili selcan.