HAN DUVARLARI
HAN DUVARLARI / BEBEK
Doğdun ey! Bebek, “Hoş geldin” var hanede, yüzler gülmekte. Sen merhaba derken yaşama, Nerede, kimler, son nefesi vermekte. Doğdun ey! Bebek Mutluluk getirdin özlemli bedenlere. Hadi, bir el salla, Sen gelirken, terk edip gidenlere. Yolun uzun olsun Bebek! Engelin olmasın desem, yalan söylerim, Çakıl taşı olsun sadece önlerinde Aşılmaz dağların olmasın gelecek günlerinde. İlk adım zordur önce, Düşe kalka, arşın -arşın. Hele o ilk diş çıkarışın; Beklide o olacak, En acı yakarışın. Varsın acın bunlar olsun bebek İncitemesin seni bir başka beden Sen öyle bir varlıksın ki! Ne dirençler bahşetmiş, “Yoktan var eden” Yolun uzun olsun bebek! Dert görme yüreğinde. Ne fırtınalar durduracaksın bilsen, O bedenin yıkılmaz direğinde. Sonrasında iz kalsa da üzerinde, Hissetme hiçbirini, senden daha derinde. Yolcusun bebek! Bir han var ününde, bin bir duraklı. Bilemezsin içerisinde, Ne tuzaklar saklı. Kimisi var ki hele, tam dokuz kursaklı. Yollar tozlu, Yollar ıslatır göz pınarlarını. Unutma Bebek! Her dalga aslında, Biraz daha hırpalar, Han duvarlarını. Cemil YILDIZ 15.07.2009 |
Yollar ıslatır göz pınarlarını.
Unutma Bebek!
Her dalga aslında,
Biraz daha hırpalar,
Han duvarlarını.
güzeldi.Şiirdi.Kalemiiz daim olsun.Saygılar usta kalem.