‘’Kırılma, küsme sen yine bir şiir yaz’’ (*)
Diye haykırınca şarkı:

KARANFİLLİ ŞİİR

Tut yüreğimi, düşmesin
Tut ki üşümesin…
Annem gibi tut
Sevgilim gibi tut;
Dostum gibi tut, ne olur?
Zaten tadım yok
Adım hiç;
Adım adım ölmekteyken
Son bir sigara yaksam ne olur?

Uykusuz vakitlerinde
Yıldızları saydım gece gökyüzünde,
Bir yandım, bir söndüm ben de
Ve her yıldız gibi
Bitecek bir gün ömrüm benim de…

Kaygısızım.

Umarsız yaşlar süzülmekteyken gözlerimden
-Sırf o karanfil solmasın diye-
Söyle; yaşama dair bir belirti değil mi bu sızı
Hani ölümü çare belleyen bu acı?
Yine garip
Yine sıradan…
Yüreğim şimdi keman
Parmaklarım kanun
Bir de dişlerimdeki şu gıcırtı var ya
Çoktan başladılar o hicaz şarkıya
Dayan, şimdi yıkılma!
Dayan seni yerinden kaydıran o akışkan yüreğe…

Sen yine umutları tut
Ben yine yalnızlığı toplayayım.
Bir de demir yürekli şaire soralım:
Mutluluk ne kadar sonra?


Ufuk BAYRAKTAR
15.07.2009; Bitlis

(*) ’Karanfil’ isimli şarkıdan...

’Mutluluk ne kadar sonra’ dizesinde Jale Demirdöğen’in ’Gamzende Biten’ şiirine gönderme yapılmıştır.