sokaklarından yorgun vücudum-
yalandı herşey diyen saatlerle kavgam var bugün
şimdi aşk,
şiire de küskün, hayata da


Ayağı kaymış ahşap masanın altına saklandı bekleyişlerim..
Acemi yağmurlar ıslatamadı geçmişimi.
İsimsiz kaygılar biriktirdim ellerimde..
İncinen her mısra küstü şair'e...
Bulanık şiirler okuyordum dur duraksız..
Çaresizliğimi mestediyor.
Şair'e kızıyordum.....


Dizelerime yağmursuz öksüz bulutlar çöktü.
Akıp giderken kalemimden sensizliğim
Yelkovan'ı mesken tuttu,
Akrep hapsinde kaldı yalnızlığın..
Parmaklarımı gezdirirken hazzına varamadığım şiirlerinde.
ucu bucağı tenha,
Üryan gecelerde demlendi sözcüklerim.

Hoşçakal deyişinin bir bilenmezlik arkasındaydım!!
İliklerime kadar aşığım demiştim ya..
Aşka küsen bir şair yazdım şimdi.....!

Ben bu medcezirden çıkamam sanırım.
Hasretin damla damla eritir beni..
(Sibel CELIK)



düşler artık ölü çocuklar doğuruyorsa
sevgiler boğduruluyorsa kürtajlarda
ve daha eskimemiş tüfeklerle
ordusu bozguna uğramış askerler gibi kalıp
bozuk paralar gibi yuvarlanıyorsak kaldırımlarda
bir bedeli vardır elbet cennetini çaldırmanın
ömrünü piç bir bebek gibi
bırakmanın
bulvarlara
bozgunlara
ve yanlış yalan aşklara;
bir bedeli
bu kuşatmaların, ilkyazları kurşunlatmaların...
ay ışığı gölgeleri büyüttü
ayrılıklar eskidi... biz eskidik

aşk bize küstü âsiya...
YILMAZ ODABAŞI

Küskün "AŞK" küskün "ŞAİR" bu küsmelerin hakkından yine şiir yazmak gelir.Varsın yalancı baharlar olmasın........
Kaleminiz küsmesin Şiirler küsüp susmasın yeter.........Gerisi hikaye...........Bir varmış bir yokmuş diye başlayan.Saygılarımla