Hayırla Şer kavgalı, bu ezelden beri var
Hayır; cana can veren.. Şer; kan emen Canavar
Şerdi ecdadı yıkan, ondan harab kaç diyar
Osmanlı’ydı onların gelmiş-gelecekleri
Osmanlı’sız Bosna’da açtı kan çiçekleri

Piyer’in düşüncesi, Tafur’un iştihası
Haç için Antakya’da yamyamlık istilâsı
Eyvah! anlaşılmadı Muhammed’in Ey Nas!’ı
Tevrat’ı tahrif etti Siyon’un Böcekleri
Filistin.. intifada.. açtı kan çiçekleri

Keşmir, Somali, Mora.. ardından Çeçenistan
Kimi sefiller yurdu, kimi zail Kabristan
Mü’min’ler suskun.. hani, dilsiz Şeytan’dı susan?
Belki onlar, yakının diğer ölecekleri
Bu bananecilikten açtı kan çiçekleri

Mısır’dan geçti Hidiv, Bağdat’tan Beylerbeyi
Yesevi irşadı yok.. Mevlâna çalmaz Ney’i
İnsanlık unuttu da insanlığı sevmeyi
Soykırıma başladı Faşizm’in köçekleri
Cezayir’de, Kıbrıs’ta açtı kan çiçekleri

Sudan bahane oldu, üç kıtamdan Afrika
Medeni(!) Avrupa’nın ürettiği tefrika
Prens, Kral, Kardinal.. Lord, Papaz, Çar, Dük, Düka
Antakya’lı Türkler’di Haçlı yiyecekleri
Ve Afgan Dağları’nda açtı kan çiçekleri

TAFUR; Antakya’da, ölmüş Türkler’in etini yiyen askerlerin Haçlı Kralı