YEDİ ALTMIŞ BEŞ
Sevdanın büyüklüğü titriyordu,
Genç adamın sesinde. Ve küçük bir kız, Oynuyordu, kadının eteğinde. Adam bir taraftan dert yanıyor, Bir taraftan da, Akıtıyordu, gözyaşını içine. Belli ki iki dağın arasında, Uçurumun kenarında bir yaşamdı, yudumladığı. Hem yanlış diyordu kadının yaptığına, Hem de kaybetmek istemiyordu, kadınını. Derken yankılandı restaurantta bir çığlık. Etraftan bakıyordu insanlar alık alık. Oysa onlar kaybolmuştu dünyalarında. Yüksek gerilimli bir resim vardı karşılarında. Kadın dedi: “ Kalkar giderim bak, yemem yemeği de!” Adam cevap verdi: “ Olmaz öyle şey, ye yemeğini!” Ve küçük kızın elinden tutarak, Gitti kadın, sanki düşmanından kaçarak. Adam hiç istifini bozmadı, bozamadı. Yedi yemeğini, suyunu yudumladı. Yedi altmış beşi dayayarak kalbine, Başka boyutları adımladı. Korkutata25- Hüseyin KABA |
Gitti kadın, sanki düşmanından kaçarak.
Adam hiç istifini bozmadı, bozamadı.
Yedi yemeğini, suyunu yudumladı.
Yedi altmış beşi dayayarak kalbine,
Başka boyutları adımladı
Yüreğine sağlık.Kutladım selamla