İSMAİL'E MEKTUP
Öyle bir ateşe düştüm yanarım
Sonumuz ne ola bilmem İsmail Söylenen her söze hemen kanarım Damlaya damlaya dolar İsmail İkiyi dört edip kılarım nazar Bilgi meclisine kurarım pazar İt kopuk susamam azdıkça azar Çakallar kol kola gezer İsmail Toz duman dört yanım pusludur hava Kahpelik dövülür gelmiştir tava Kurulmuş bir pusu çakallar ava Giderken avlanır döner İsmail Sanırlar gözler kör kulaklar sağır Çekemem zilleti geliyor ağır Her daim hakikat hakkı sen bağır Temeller çürüktür çöker İsmail Yürüdük bunca yıl bu kutlu yolda Adalet dürüstlük sağımda solda Kenetli yürekler aşk ile dol’da İçerek menzile gider İsmail Burada mektuba nokta koyalım Hikmet sofrasından yiyip doyalım Kin garez duygusun kalpten soyalım Gönüller dostluğa yöner İsmail Hüseyin KABA 02.12.2024 Düzce |