Hiç - lik
Topladım tüm valizlerini,
senli yalnızlıkların. İçim acıya kanaya, sarıp sarmaladığım kat kat bohçalara saklayıp sonra alıp yanıma anıları gittim kendimden, çok uzaklara yola koyulup. Yorgun bedenim ağırlaştırdıkça adımlarımı, gittikçe sarstı naif cüssemi uzanıp giden gökyüzü. Omuzuma asılı kalpten sızıyordu keder, hüzün, kahır. Dökülüyordu sitem, ne varsa. Kırıktı ne olsa, kaç kez yaralamıştın mecal bırakmadan, hiç acımadan. Nefretim sana değildi oysa. Bıraktım ne varsa, omuzuma astığın emaneti, herşeyi. Uzak yollara koyulup, ellerim boş, gittim kendimden sessizce. Olmadığın yeri bulamadım.. |
Dolu bir anıma geldi, çok duygulandırdı şiiriniz..
Kutluyorum kaleminizi, tebessüm ile..