Sormadım
Aramızda,
amansızca, bakınıp sis perdelerine, gördüğümüz; öylece uzayıp giden yakınlaştırırcasına uzaklaştıran meşum boşluk.. Zaman değil, mesafeler ölçülebilirdi ancak. Hayaller değildi sorgulanılası katmanlar, üşümüşlüğümüzde üzerimize örttüğümüz. Gerçeklerdi belki de, korkularımıza tek sığınak, kaçıp saklandığımız,korkup sustuğumuz, kaçtıkça yakalandığımız. Sen nerdeydin, ben neresindeydim bu ayrılığın. Bu hikayede kimdi üzülen, düşlerin yakasına yapışıp, hesap soran hangimizdi? |
Sevginin varlığında hiç bir neden gitmeyi gerektirmez..
Şiiriniz dokundu bana, kutlarım..