KUL AĞLAMASIN
Elimden gelmiyor her derde çare
Gönül istemese düşer mi nare Benden selam olsun sevgili yâre Beni her mekânda faş eylemesin İçimde onulmaz dert boğum boğum Olmadı ne çare kutlu bir doğum Geçti bahar kışa döndü bak çağım Kimseler hakkımda söz söylemesin İsrafla tükettim işte ömrümü İsyanla pul ettim güzel emrimi İncittim kullara kendi kendimi Dostlarım hiç bana bel bağlamasın Kabultü her suça her acı söze Zor gelir acı söz deyince yüze Çare yok hayatım döndü ya güze Kimseler cennetten yer peylemesin Gözünden dökülür inciler yere Öyle ağladım ki az gelir dere Dünyada gelmedik kalır mı sere Rahmeti sonsuzdur kul ağlamasın Mustafa Göktekin |