DOST HÜZÜN
Tanımamış olsaydım hüznü
Hep güldüğümü sanacak Dost görünen sahte yüzlerle avunacaktım, Yeni arkadaşlar edinecektim sevimli, Bir mutluluk çizecektim Polianna’dan kalan Pembe rüyalar görüp, Bulutları pamuk helvaya benzetecekti kısa pantolonlu çocuklar, Atlar midilli boyunda kalacak Ben hiç büyümeyecektim. Kaydıraklı günler anısına Her günümü pazara kaydırıp Tatiller yapacaktım okul zamanlarında. Saatleri durduracak Kuşları hiç kondurmayacaktım göç aylarında. Şehre yağmurlar yağardı, Ben de bayram havası Gökkuşağı çağırmadan gelirdi,güneş hafif sırıttığında Toprak kokardı,başaklar sarı Muhabbetler vardı sıralar ardında Melodiler gelirdi de aklıma sonra birileri çalardı. Öyle kovalardı günler günleri Sonra bir şey oldu,ben de anlamadım Önce güzel gözler vardı gözlerime odaklı Sözler vardı ki sihrine kapıldığım Bir diyardaydım hayallerin gerçek olduğu Ama geç de olsa anladım o gözler zaten yoktu Sözler radyodaki bayana aitti Kapı çaldı rüya bitti Bir andı öyle geldi geçti |
her kelimesi her dizesi özenle seçilmiş kurgulanmış ve yerine monte edilmiş
harika duygularla yüklenmiş
beğenerek okudum emeğinize yüreğiniez kaleminize sağlık
KUTLARIM