MUHALİF AŞK
ömrümün en gündüzsüz günleriydi
geceler huzur gündüzler zaten yoktu ve sen onca saçmalık içinden zaten gündüzü olmayan ömrümün en aydınlık gecesiydin ömrümün en muhalif günleriydi ben muhalefetiydim sensiz hayatın saatler bile muhalefeti beş geçiyordu birde sen vardın o sırada sen aslında antipatik bir muhalifin sevimli bir yanıydın yalnızca ben bir sana muhalif kalamıyordum birde anama |