en çok gülü severdin
bir gül gördüğünde gülümserdin
gül değil miydi bu,bir çiçekti
sen,ben için sıradan bir gül değildi

çünkü sen bir tek gülü severdin
tek arkadaşın,sırdaşın,dert ortağındı
en güzel gençlik günlerindi
çocukluğundan yadigar
bir anne şefkatiydi
bir gül değil miydi,bir çiçekti

hayatına anlam kılan bir güldü
güzeldi,görkemliydi ve tertemizdi
kimsenin olamadığı kadar masumdu
sınıf masasında oturmuş,yan masadan gönderilen bir çiçekti
ilk aşktı,
sıradan bir gül değildi

bir tek yağmur okşayabilirdi gülü
kimse dokunmaya kıyamazdı
hiç sevmezdi kışı
ocak ise tek düşmanıydı
yalnızca bir gül değil miydi,bir çiçekti
mevsimleri geçer,yine geri gelirdi

belki direnemez,koruyamazdı kendisini
fakat ne çare,elinden ne gelirdi?
koparıldığı an anlardı öleceğini
sıradan bir gül değildi,
bilirdi kalpte yok olmayacağını

kuru bir gül değildi,bir çiçekti
herkes için aynı
sen-ben için farklıydı
bir defter arasında,
anıların adıydı
öylesine bir gül değildi,bir nefesti..