..Ela GöZLü DiLbeR..
ve düş kurar uyuyan ela gözlü dilber
ve kırılgandır her daim,incecik kirpiklere dökülür yaşlar.. şimdi parlak,beyhude yağıyor yağmurlar hırkasını üzerine çekmiş,bir yaşlı,bir genç elinden alındı diye oyuncağı,mavi gözleri ıslanmış yağmur tanelerinden bir çocuk,bir masumiyet ve dalları kırılmıştır ağacın kökünü budayamaz hayat ve gitmişsindir artık,vakit seyir vakti elimde kalmadı hiç ayrılık şiiri semâda bulut oldum,rüyalarına gölge biliyor musun herkes >sen< oldu şimdi bana başka hayatların başrol oyunculuğunu bıraktım bir kenarda ve her kötü karakter,yüzün oldu bir anda sözün dilin oldum,herkese lâl ebedi sür-mekanlar,hiç demedin yanımda kal külümden bir ateş,yanmadı toprağımdan bir dal ve sen gülümseyen çocuk,ince yüzüne yakışmadı hiç bu hâl ecdâdını bir kilimin üzerine sermişsin belli divit ucuna biriktirmişsin kahraman namelerini tesadüfen gelip konmuş değilsin,yüreğinin akış nakli sen-li , ben-li ellerimde titreyişinin türlü sebepleri vardı,anlıyorum yeni yeni ve muhabbetten tez ayrıldı uyuyan ela gözlü dilber epeyce olmuştu gün başlayışı,selam sabahsız aldılar,götürdüler.. (hiç müteessir değil zaman dirilmek bir kenarda,imanından başka her şey yalan) |
altın tas içinde bala dönmüşsün..derbeder-.hazani
KUTLUYORUM...