Yağmurun son damlası
Yağmurun atışıyla uyandım uykumdan...
Gökyüzü parlıyor,şimşekler çakıyordu derinden.. Alacakaranlığın bitiş saatleriydi... Güzel nameyle narin narin okunuyordu. Düşmüştü her yana damlacıklar. Yağmur dinmiş; Halen ıslaktı boş sokaklar Kainatın meşalesi parlıyordu yüzüme Gökyüzü ve deniz..... İki büyük ikili.... Kış ortasında sıcak bir soba gibiydi ellerim. Saatler geçmiş, Öğlene yaklaşıyordu. Yürüdüm sessizce iniltisizce Yürüdüm caddeleri her daim olduğu gibi Yine çaresiz ve yalnız ... Yine sonbahar akşamı.. Ne desemde boş, Benim için bütün günler güz.. Her yaprakla bende düşüyorum , yaşlı kainatın bağrına doğru... Bütün manzalar aynı. Dünyanın çilesi; Benimde yalnızlığım , Bitip tükenemeyecek... Bİr daha gitmez oldum hep gittiğim yerlere. Her gün sevdiğim kuşumu; Artık sevemez oldum galiba. Yüzüm solgun bir hapishane duvarı. Gözlerim ise ..... |
Bitip tükenemeyecek...
Bİr daha gitmez oldum hep gittiğim yerlere.
Her gün sevdiğim kuşumu;
Artık sevemez oldum galiba.
Yüzüm solgun bir hapishane duvarı.
Gözlerim ise
içten bir anlatımı olan şiiriniz çok güzeldi .... tebrikler ederim