HEMŞİRE HANIM
Hastaydım tuttun elimden,
Kurtarıverdin ölümden, Yürüyemezdim yerimden, Yürüttün hemşire hanım. Yatak açtın serdin perde, Kader işte, düştüm derde, Elinin değdiği yerde, Gül açtı hemşire hanım. İğne yaptın nakış nakış Bu ne eda, bu ne bakış Ölmez isem eğer bu kış Yürürüm hemşire hanım. Ne güzel yakışmış beyaz Yazın sıcak, kışın ayaz Size lalezâr desem az Çiçeksin hemşire hanım. Yüzün güleç elbisen ak Sizde var sihirli parmak Bakış açınız ne parlak Şirin söz hemşire hanım. Kirpiğin tel kaşın keman Hastalık vermiyor aman Tedavi gerek her zaman Cevhersin hemşire hanım. Al elmanın alısınız Tıbbiyenin kolusunuz Hastanenin gülüsünüz Dermansın hemşire hanım. Gece gündüz nöbet tuttun Bazen taburede yattın Kısa ömre ömür kattın Şefkatsin hemşire hanım Doktorunla vizit gezdin Neşeliydin, güler yüzdün Sadık dosttun, açık sözdün İlaçsın hemşire hanım. Ana kadar şefkatlisin Gördüğüm kadar çok mertsin Sen ne güzel bİr milletsin Gül yüzlü hemşire hanım. Sembolün ay’la yıldızım Çünkü hemşire baldızım Güzel bayrak al yıldızım Solmasın hemşire hanım. Ahmet ACAR ne yazsam az İstirahat buyur biraz Yanağın gül, lebler kiraz Ömürsün hemşire hanım. AHMET ACAR / SİVAS TEŞEKKÜR :ŞİİRİMİ SESLENDİREN DEĞERLİ DOSTUM HASİBE KAYA HANIMEFENDİYE TEŞEKKÜR EDERİM. |